جدب (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَدب (بر وزن عقل) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای محل بی‌باران و خشک که حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد رسیدن به حکومت و خلافت و ... از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَدب (بر وزن عقل) به معنای محل بی‌باران و خشک، آمده است. گاهی به معنای عیب نیز می‌آید. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با رسیدن به حکومت و خلافت فرموده است: «و استبدل الله بقوم قوما و بیوم یوما و انتظرنا الغیر انتظار المجدب المطر؛ در به خلافت رسیدن من، خداوند قومی را در جای قومی و روزی را در جای روزی عوض گرفت؛ ما منتظر عوض و بدل شدن‌ها بودیم مانند انتظار کشیدن آدم یا زمین خشک، باران را.» واژه «مجادب» جمع مجدب به معنای مکان بی‌باران، آمده است. امام (علیه‌السلام) به کلیب جرمی نیز می‌فرماید: «و اخبرتهم عن الکلاء و الماء. فخالفوا الی المعاطش و المجادب؛ خبر دادی به آن‌ها از گیاه و آب و آن‌ها به خلاف تو به طرف عطشگاه‌ها و محل‌های بی‌باران و خشک رفتند.» ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جدب»، ص۲۰۴-۲۰۳. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|